Εσείς, πώς γιορτάσατε τη νίκη του Ομπάμα;

Οι νέοι στην Αμερική το γιόρτασαν με σεξ!

Ανέμελο σεξ, με εμπιστοσύνη στο μέλλον, δηλαδή χωρίς προφυλακτικό, γιατί εκείνο το βράδυ η χαρά μεθούσε καλύτερα από κρασί και πλημμύριζε τα σώματα η ελπίδα ανακατεμμένη με την πεθυμιά και τα σωματικά υγρά...

Μαγική στιγμή. Μόνο η πολιτική μπορεί να παράγει τέτοιες ορμές και συναισθήματα, το κορμί χωρίς βία να παραδίδεται στην τελειότερη ελευθερία, στην ερωτική ηδονή που είναι πάντα ιδιωτική αλλά σε ξεχωριστές περιστάσεις μετέχει στο συλλογικό θρίαμβο!

Πάντα έτσι συμβαίνει όταν η αισιοδοξία γίνεται στοιχείο της καθημερινότητας και οι άνθρωποι πιστέψουν βαθιά ότι το μέλλον θα είναι φωτεινό ...

Η Μαριλίτσα άρχισε το μπίρι-μπίρι! (Τι αμαρτίες πληρώνω Θεέ μου;)

"Με απογοήτευσες πλήρως και ο χωρισμός μας είναι οριστικός και αμετάκλητος!

Γιατί σου κάνει τόση εντύπωση που θέλω να παντρευτούμε;

Τόσον καιρό έχουμε σχέση! Πού θα πάει αυτό; Μια χαρά περιμένει να δει η έρμη η μανούλα μου. Να με καμαρώσει ντυμένη νυφούλα, με το πέπλο μου να ανεμίζει και τα λουλουδάκια να στολίζουν τα καλοχτενισμένα κρεπαρισμένα μαλλιά μου!

Έφτασα στα 27! Πότε θα κάνω παιδιά; Στα 40;

Τι σου ζήτησα; Να περάσουμε την υπόλοιπη ζωή μας μαζί! Αλλά εσύ εκεί! Μη δεσμευτείς! Μια ζωή έτσι αντιδραστικός ήσουν...

Ποια θα σε γηροκομήσει ρε την ύστατη στιγμή; Μόνο σου θα πεθάνεις! Ενώ αν με παντρευόσουν, θα ήμουν δίπλα σου στα δύσκολα!

Γιατί, μη νομίζεις, ένα εγκεφαλικό να πάθεις, τόσο κακή ζωή που κάνεις, πάπαλα! Θα καταλήξεις στο γηροκομείο! Αν είχες εμένα θα σου άλλαζα τις πάνες και θα φρόντιζα να παίρνεις τα φάρμακά σου!

Ξανασκέψου το σε παρακαλώ! Θα είναι ωραίος ο γάμος μας! Τα έχω σχεδιάσει όλα. Το νυφικό, το κοστούμι, τα κουφέτα, τα προσκλητήρια, τα βαπτιστικά των παιδιών μας, όλα!

Με φαντάζομαι ν' ανεβαίνω τα σκαλιά και ο κόσμος να με χειροκροτεί και να με ραίνει με ροδοπέταλα!

Αν αλλάξεις γνώμη, έχω κλείσει εκκλησία (ξέρεις... στον Αγιάννη τον Χωστό) για τις αρχές Μαΐου!

Αν δεν έρθεις εσύ, θα παντρευτώ άλλον!"

Άσκαρ και Ορεινός ... πιτσιρικάδες!

Ο πρωθυπουργός της Δωρεάν Παιδείας (1963)

Από το ιστολόγιο πολιτικού προβληματισμού

"Χαιρετίσματα στην εξουσία"

http://xeretismata.blogspot.com/

"Άρχισε από χθες η εφαρμογή της δωρεάν παιδείας, σύμφωνα με τα τελευταία κυβερνητικά μέτρα. Έτσι: οι φοιτητές όλων των Ανωτάτων Ιδρυμάτων απαλλάσσονται παντός τέλους εγγραφής. Απαλλάσσονται ενσήμων, εκπαιδευτικών τελών και εκπαιδευτικής προνοίας οι τίτλοι πάσης φύσεως (ενδεικτικά, απολυτήρια κλπ) που εκδίδονται από δημόσια σχολεία και σχολές. Απαλλάσσονται των τελών εγγραφής, της υποχρεωτικής εισφοράς υπέρ σχολικών ταμείων κλπ όλοι οι μαθηταί και σπουδασταί όλων των βαθμίδων και σχολών. Σχετική εγκύκλιος του πρωθυπουργού και υπουργού Παιδείας κ. Γ. Παπανδρέου διεβιβάσθη τηλεφωνικώς στις αρμόδιες αρχές"

(εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ", 27 Νοεμβρίου 1963)

Οι "καγκελάριοι" Γ' (Λόγια της φυλακής)

Όταν περάσεις το σύρμα, η ζωή τελειώνει κι αρχίζει η επιβίωση.

Στη φυλακή έχεις μόνο δύο επιλογές: ή είσαι σκληρός ή είσαι σκληρός! Αν αρχίζεις να "μαλακώνεις" ... χάθηκες!

Μοιραζόταν το ίδιο κελί με τον Μπασίλι απ' την Ουκρανία. Ήταν γιγαντόσωμος κι είχε την κακή συνήθεια να ξύνει τα δάχτυλα των ποδιών του. Βρωμούσαν...

- Άσε ήσυχα τα πόδια σου ρε φίλε, βρωμάνε!

- Άχου το! Είναι ευαίσθητο το χρυσό μου! Πού νομίζεις ότι βρίσκεσαι αγορίνα μου;

- Άκου, αγορίνα και κοριτσάρα να πεις τις πούστρες που γαμάς, εμένα να με σέβεσαι!

- Καλά, καλά, μην παριστάνεις τον σκληρό τώρα...

- Όχι, δεν τον παριστάνω, είμαι! Και πρέπει να με σέβεσαι, το 'πιασες;

Δεν είναι φίλοι. Δεν υπάρχουν φίλοι στη φυλακή. Πρέπει να τους κρατάς όλους σε απόσταση. Να μην σε πλησιάζει κανείς! Γιατί εκεί που δεν το περιμένεις, ακόμα και ο πιο άσχετος τύπος εκεί μέσα θέλει να σου πιάσει τον κώλο ...

Μεγάλη "μαϊμού" ο νέος προϋπολογισμός!

Ας ετοιμαζόμαστε για νέα φοροεπιδρομή το φθινόπωρο του 2009:

- αύξηση του ΦΠΑ

- αύξηση αντικειμενικών αξιών

- αύξηση τελών κυκλοφορίας

- αύξηση φόρου κατοχής ακινήτων

- αύξηση στο φόρο κατανάλωσης ποτών, τσιγάρων, καυσίμων!

Θα δουλεύουμε σα μαλάκες για να πληρώνουμε τα αλογοσκουφοκερατιάτικα...

Η "επιφάνεια εργασίας" μου ...

Επειδή ο Μαλεράκος το ζήτησε!

Ιδού η Ελλάδα του Καραμανλή!

Τα λαμόγια αθωώνονται και οι έντιμοι διώκονται!

Πριν λίγες μέρες απολύθηκε ο Διοικητής του «Ιπποκράτειου» Νοσοκομείου Αθηνών.
Μόλις είχε ολοκληρώσει την ανακαίνιση όλων των θαλάμων (450 κλινών) του Νοσοκομείου.
Την ανακαίνιση των Μονάδων Τεχνητού Νεφρού, Εμφραγμάτων και Αυξημένης Φροντίδας, το Αιμοδυναμικό Εργαστήριο, τα Τμήματα Γαστρεντερολογικό, Ακτινολογικό και Ενδοσκοπικό, Χειρουργεία κλπ
Οι θάλαμοι των 8 κλινών χωρίς WC αντικαταστάθηκαν από θαλάμους 1, 2, 3 και 4 κλινών με ντουζιέρα και WC σε κάθε θάλαμο, κλιματισμό, κονσόλες φωτισμού και αερίων, TV, ενδοεπικοινωνία με τις αδελφές κλπ
Παράλληλα έγινε σαρωτικός εκσυγχρονισμός των μηχανημάτων βιοϊατρικής τεχνολογίας με το χαμηλότερο, παγκοσμίως, κόστος! Αποκλείσθηκαν οι μασάζοντες, μιζαδόροι, λαμόγια, «προμηθευτές» κλπ με αποτέλεσμα το συνολικό κόστος να μην υπερβεί τα 2,2 εκατ. ευρώ!
Ο κύριος (με όλη τη σημασία της λέξης) Διοικητής, άνθρωπος πραγματικά ικανός, τίμιος, σεμνός, αποτελεσματικός, με ήθος και συνείδηση βαθιά χριστιανική, αποχωρεί αλλά μπορεί να κοιτάζει τον Έλληνα φορολογούμενο στα μάτια!
Εκείνοι που επιθυμούν νταραβέρια μόνο με χριστιανούς τύπου Εφραίμ και Αρσένιου, μπορούν να κάνουν το ίδιο;

Η μεταφόρφωση της φεμινίστριας!

Ήταν καλλιεργημένη, πολύ κομψή και εκλεπτυσμένη. Μεταξύ τους παίχτηκε ένα μακρόσυρτο ειδύλλιο. Για μήνες ποθούσαν ο ένας τον άλλον κρυφά, αλλά δεν διασταυρώνονταν οι δρόμοι τους. Μέχρι που έμεινε μόνη. Τότε, επιτέλους, έπεσε ο ένας πάνω στον άλλο ... και του δώσανε και κατάλαβε!

Τον διασκέδαζε πολύ που ο πόθος της για κείνον την μεταμόρφωνε σε μια από τις πιο μεγάλες αμαρτωλές της Ιστορίας της Ανθρωπότητας. Αρκούσε να νιώσει το δέρμα του πούτσου του να αγγίζει τα χείλη του μουνιού της και τρελαινόταν! Έστελνε στο διάολο όλη τη διανοουμενίστικη έπαρσή της και γινόταν μια ξεμυαλισμένη πορνοστάρ! Κι όλ' αυτά χωρίς μια στάλα βότκα, χωρίς ούτε έναν μπάφο. Τίποτα. Δεν είχε ανάγκη τίποτα. Α καπέλα!

Μιλούσε αδιάκοπα, κι όταν άρχιζε να έχει τον έναν οργασμό μετά τον άλλον μιλούσε ακόμα περισσότερο! Εκείνον, όλ' αυτά τα συμπαρομαρτούντα τον καύλωναν πολύ! Δεν μπορούσε τώρα να παριστάνει τον άγιο και να λέει ότι τον εξόργιζαν αυτές οι νοητικές της διαστροφές. Όχι, όχι! Η αλήθεια ήταν ότι τον καύλωνε πολύ όλο αυτό το σκηνικό ...

"Θέλω να γίνω η σκλάβα σου μωρό μου. Να με δέσεις και να με χτυπάς με το μαστίγιο! Έχω εδώ σκοινί και μια δερμάτινη ζώνη. Θέλω να με χτυπάς και να με βάλεις να γαμηθώ με τέσσερις άντρες ταυτόχρονα. Θέλω να γίνω πουτάνα και να τους πάρω όλους μπροστά σου! Ααααχ ... πάρε με! Κοίτα τι σφιχτό κώλο που έχω. Δικός σου είναι, παλιοπούστη, δικός σου! Θα κάνω πλακομούνι για σένα! Βρες μου μια όμορφη ξανθιά και θα την τρελάνω για πάρτη σου. Θέλω να γίνω σκλάβα σου μωρό μου. Χτύπα με! Μαστίγωσέ με, μωρό μου, δάγκωσέ με, κάνε μου σημάδια με τα δόντια σου, βάλε μου δάχτυλο στον κώλο"...

Σε περιμένω ...

Σε περιμένω κορίτσι

του ξέθωρου καλοκαιριού

σε κρατάω δεμένη

στα χείλη των λογισμών μου!

Σε περιμένω κορίτσι

ξάφνιασμα

με τ' ατσιγγάνικο μαντίλι

το ξεβαμμένο τζιν

σάλεμα γοργόνας

σ' απάτητα νερά!

Σε περιμένω κορίτσι

ανάσα

στίχε γραμμένε

σε ξαποστάρικο δεντρί!

Σε περιμένω κορίτσι,

έρωτα,

γυμνό κορμί

γιομάτο αρμύρα, ήλιο,

φιλημένο

στ' άφρισμα των κυμάτων!

Σε περιμένω κορίτσι,

στο πέρασμα του καλοκαιριού,

στ' αγριεμένο μελτέμι καβάλα,

να σ' αγναντεύω

στ' ανταριασμένο Κάβο Ντόρο

στα καταστρώματα των πλοίων

να με καλείς.

Σειρήνα εσύ,

πιο αγαπημένη απ' όλες!

Το άδοξο τέλος του τροτσκισμού!

Αυτή η γυναίκα τον αποπλανούσε με το βλέμμα της! Μελαχρινή, ομορφούλα, σφιχτή… Η Στέλλα ήταν γύρω στα εικοσιπέντε, δεκαπέντε χρόνια μικρότερη απ’ αυτόν.
Του φαινόταν κάπως ελαφρόμυαλη, αλλά είχε θανατηφόρο κορμί! Ωραίο κώλο, ωραίο στήθος, οπότε το ίδιο του έκανε αν είχε μυαλό ή πίτουρο …
Εκείνη την περίοδο ήταν απένταροι και τους φιλοξενούσε ένα ζευγάρι τροτσκιστών σε μια σοφίτα στα Εξάρχεια. Έμεναν και οι τέσσερις σε μια καμαρούλα 3Χ4!
Εκείνο το βράδυ είχε πάρει μια έκφραση σαν διαβολάκι το παλιοκόριτσο και τον είχε τρελάνει! Της ξεκούμπωσε την μπλούζα της. Δεν φορούσε σουτιέν και κυλούσαν ακόμα σταγόνες ιδρώτα στο στήθος της.
Υπέροχα τα βυζάκια της, με στρογγυλές ρώγες, εφηβικά… Της τα φίλησε, τα έγλειψε… εκείνη αφέθηκε ευχαριστημένη. Είχαν καυλώσει… Του τον έσφιξε κανονικά. Παίξανε λίγο, η Στέλλα άρχισε να του διηγείται τις πορνοϊστορίες της με τους προηγούμενους άντρες της κι εκείνος τις δικές του.
Τις ψιθύριζαν ο ένας στο αυτί του άλλου με πλούσιες λεπτομέρειες, κι ο ένας οργασμός ακολουθούσε τον άλλον και συνέχιζαν …
Έκαναν μια διακοπή για να πιούν λίγη βότκα. Δίπλα στο κρεβάτι ένας σορός απ’ τα προπαγανδιστικά φυλλάδια που ‘χαν αφήσει οι τροτσκιστές. Η Στέλλα τα κοιτάζει σκεφτική και ρωτάει:
- Λες οι τροτσκιστές να γαμιούνται όπως εμείς;
- Δεν ξέρω, ε … ναι! Γιατί όχι;
- Επειδή αυτοί είναι τόσο επαναστατικοί!
- Δεν έχει καμιά σχέση αυτό…
- Δεν είναι το ίδιο, αυτοί αφιερώνουν πολύ χρόνο σ’ αυτό … ίσως «το κάνουν» μόνο τις Κυριακές το βράδυ, αλλά σίγουρα όχι όπως εμείς!
Πάνω-πάνω ήταν ένα φυλλάδιο με μια σοβιετική γυναίκα, νεαρή, ντυμένη στα μαύρα, με αμπέχονο, σοβαρή αλλά τίποτε το άγριο. Ο τίτλος έγραφε με έντονα γράμματα «Η απελευθέρωση της γυναίκας μέσω της Σοσιαλιστικής Επανάστασης»! Και σε μια γωνιά «Φύλακας της σοβιετικής τιμής»!
Η Στέλλα προσπάθησε να το διαβάσει, αλλά δεν κατάλαβε τίποτα.
Έτσι, αρχίσαμε σιγά-σιγά να το χρησιμοποιούμε όταν πηγαίναμε στην τουαλέτα …

In memoriam

Το ζήτημα είναι
να δώσουμε στους δυνάστες
να καταλάβουν
ότι δεν είμαστε ζυμάρι για πλάσιμο!
Θα χρειαστεί
να ιδρώσουν πολύ
για να μας ξαναπλώσουν στον ήλιο για τραχανά
ή να μας ανοίξουν στο τραπέζι φύλλο για πίτα …

Πρόταση:

Οι Ιωαννίδης και Ντερτιλής ν' αποφυλακισθούν στην επέτειο του Πολυτεχνείου!

Θα ήταν η μεγαλύτερη τιμωρία τους ...

Υ.Γ.: Τις προάλλες ζητήθηκε από τον Τσίπρα να διατυπώσει τη γνώμη του για τη συνεργασία Συνασπισμού και Νέας Δημοκρατίας το 1989. "Δεν έχω πολλά να θυμηθώ απ' το '89. Ξέρετε, τότε ήμουν μόλις 15 χρονών" απάντησε εκείνος!

Βλέπετε, για τον επικεφαλής του Συνασπισμού η πολιτική ζωή αρχίζει εκεί που ξεκινά και η ατομική του μνήμη! Πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε την επέτειο του '40. Τι θα απαντήσει ο κ. Τσίπρας στα παιδιά που θα του πουν ότι ο ελληνοϊταλικός πόλεμος δεν τα αφορά επειδή τότε δεν είχαν γεννηθεί;

Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου. Τι θα πει στους νέους ο Τσίπρας όταν του αντιτείνουν ότι και τότε ήταν αγέννητοι και δεν θυμούνται τίποτα;

Βέβαια, η πολιτική μνήμη και αμνησία του Τσίπρα είναι επιλεκτική. Θυμάται με θαυμασμό, π.χ., τον Μάο, τον "Μεγάλο Τιμονιέρη", παρότι εκείνος πέθανε το 1976...

Απ' το ημερολόγιο ενός καταδρομέα Δ' (Η "Λεγεώνα των Ξένων")

Το πιο εύκολο πράγμα ήταν να καταταχθείς! Παρουσιαζόσουν στη γαλλική πρεσβεία και σε πέντε λεπτά είχαν όλα τακτοποιηθεί. Δήλωνες ό,τι ήθελες, οποιοδήποτε όνομα, οποιαδήποτε εθνικότητα -εκτός της γαλλικής, αυτή απαγορευόταν- υπέγραφες κάτι χαρτιά κι αμέσως έφευγες, πρώτα για Μασσαλία κι από κει για Αφρική ...

Τα γυμνάσια άρχιζαν αμέσως, το ίδιο και τα καψώνια! Υποτίθεται ότι προσπαθούσαν να σε σκληραγωγίσουν, να σε κάνουν πειθαρχημένο, αλλά στην πραγματικότητα σου δημιουργούσαν ένα μίσος έναντι όλων των άλλων ...

Δύο ήταν τα χειρότερα καψώνια: τα "τρία σφυρίγματα" και "η αγγαρεία στ' άστρα"!

Με το πρώτο σφύριγμα έπεφτες κάτω, με το δεύτερο σερνόσουν σαν το φίδι με όλη σου την εξάρτηση και με το τρίτο πεταγόσουν επάνω. Όλη νύχτα ακούγονταν οι σφυρίχτες, οι αξιωματικοί έβγαζαν το άχτι τους και οι νεοσύλλεκτοι δεινοπαθούσαν!

Στο "κυνήγι των άστρων" σου έδιναν ένα άδειο τσουβάλι κι εσύ έπρεπε να σταθείς με τα πόδια ενωμένα και να "πιάνεις" με το ένα χέρι αστέρια! Το χειρότερο δεν ήταν ότι πιανόταν το χέρι σου και δεν μπορούσες να κουνηθείς. Αλλά το ότι ζούσες με την αγωνία ... Σε ρωτούσαν "τι έγινε;" κι αν τους έλεγες "γέμισε" σου ζητούσαν να τους δείξεις το εσωτερικό του σάκου και μόλις τον έβλεπαν άδειο σε τσάκιζαν στο ξύλο! Αν, πάλι, έλεγες "δεν έχει τίποτα" σε πλάκωναν γιατί είχες άδειο σακί ...

Για τους περισσότερους η Λεγεώνα ήταν ένα καταφύγιο. Άνθρωποι που είχαν προβλήματα στον τόπο τους ή ήταν σεσημασμένοι, αποτελούσαν τα εύκολα θύματα. Οι Γάλλοι μόλις μάθαιναν πως κάπου στον κόσμο άδειαζαν οι φυλακές, έτρεχαν, τους μοίραζαν ρούχα και τσιγάρα και τους υπόσχονταν σωτηρία! Οι απελπισμένοι έβλεπαν τη Λεγεώνα καλύτερη απ' το κελί της φυλακής ...

Τους υπόσχονταν ότι στη Λεγεώνα η ζωή είναι ευτυχισμένη, με ποτά, γυναίκες και λεφτά! Ο μισθός, όμως, δεν ήταν μισθός μισθοφόρου. Σε κάθε "πειθαρχικό" σού έκοβαν το φαγητό. Κι αν η τιμωρία ήταν πάνω από 3-4 μέρες, σου έκοβαν και τον μισθό! Έχανες ένα κουμπί και στο χρέωναν διπλάσιο!

Σκέτη εκμετάλλευση ...

Ο Καραμανλής ... διέγραψε την κοινωνία!

Ο Τατούλης είπε αυτό ακριβώς που λένε όλοι οι Έλληνες:

- η κυβέρνηση είναι παντελώς ανίκανη!

- ο Καραμανλής είναι συνένοχος!

Κύριε πρωθυπουργέ,

μην ταλαιπωρείτε άλλο την χώρα,

το λαό

και τον εαυτό σας ...

ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΊΤΕ!

Αφού "δεν το έχετε"...

Όλοι ίδιοι είναι;

Επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ τα τιμολόγια της ΔΕΗ και όλων των δημοσίων υπηρεσιών αυξάνονταν πάντα σε ποσοστό μικρότερο του πληθωρισμού!

Και όταν μιλάμε για πληθωρισμό το 2003 εννοούμε ένα ... 2,4%!

Και παρ' ολ' αυτά η ΔΕΗ παραδόθηκε στους Καραμανληδοαλογοσκούφηδες με ετήσια κέρδη 500 εκατ. ευρώ!

Για να δούμε, όμως, και τους τελευταίους 17 μήνες των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας:
Στις 1 Αυγούστου 2007, αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ κατά 3%.

Στις 1 Δεκεμβρίου 2007 αύξηση 7%.

Στις 1 Ιουλίου 2008 νέα αύξηση 7%. Επίσημη δικαιολογία η αλματώδης αύξηση της τιμής του πετρελαίου...

Από 1 Ιανουαρίου 2009 ανακοινώνεται νέα αύξηση των τιμολογίων κατά 5,6%! Σε μια περίοδο που η τιμή του πετρελαίου έχει πέσει απ' τα 140 δολάρια στα 60 δολάρια το βαρέλι!

Συνολική αύξηση, σε 17 μόλις μήνες, 22,6%!

Ταυτόχρονα, η ΔΕΗ παρουσιάζει ζημιές σε ετήσια βάση ύψους 220 εκατ. ευρώ!

Μήπως η "βαρκούλα" των λιμεναρχείων Κουμουνδούρου και Περισσού, με το ζαχαρειαδικό ονοματάκι "όλοι ίδιοι είναι" έχει προσαράξει στα αβαθή και μπάζει από παντού νερά;

8 Νοέμβρη ...

Αντροκουβέντες (Α')

Φίλε, μου αρέσει να ρίχνω γερά χαστούκια στις γυναίκες όταν το αξίζουν!

Και την Κούλα ... έτσι θα την γαμήσω!

Με φάπες στη μάπα ...

Να την καίνε, να την πονάνε οι ανάστροφες,

ενώ θα μου σηκώνετε και θα της τον χώνω!

Αααχ, ωραίο πράμα ...

Κι αυτή θα μου λέει:

"Μη βαράς άλλο μωρό μου, αλλά χωσ' τον μου!

Χωσ' τον όλον μέχρι τη ρίζα, καυλιάρικο μωρό μου!

Αλλά μη βαράς άλλο γαμώτη μου ... φτάνει!".

Κι εκεί επάνω θ' αρχίσει να έχει οργασμούς

και να φωνάζει και να μουγκρίζει

με κάθε στάλα σπέρμα που θα χύνω.

Ε ρε γλέντια που θα ρίξω μ' αυτή τη βυζαρού ...

Yes, we can too!

Χρειαζόμαστε αποθέματα ελπίδας!

Όχι στη μιζέρια του ζαχαρειαδικού συνθήματος

"τι Πλαστήρας τι Παπάγος" ...

Φθινοπωρινός ερωδιός ...

Εκείνες τις μέρες της μοναξιάς

δυο κρίνα αφημένα στην ακτή

και μια λεμονιά κεντημένη στο πέλαγος.

Ποια λόγια να δροσίσουν

την κάψα του λίβα;

Ποια ελπίδα να μερέψει

τ' όνειρο;

Είχε πια νυχτώσει

κι άρχιζαν σαράντα μάρτυρες φθινοπωρινοί

την ύστατη διήγηση

του θανάτου ...

Κι επέρασαν κι άλλες μέρες

κι εγίνηκεν ο ερωδιός

μεσ απ' τ' αυγά

της εαρινής θεότητας.

Κι εσκόρπισαν οι μήνες μακριά

πουλιά ταξιδιάρικα

στους ζεστούς χρόνους!

Κι όλη μου η ζωή

ένας μήνας

μια αμάχη

στο παιχνίδισμα των αισθήσεων ...

Askar all over the world ...

... δια χειρός Κερασοζουζούνας!

Λογάκια στο μπαρ "Το Ναυάγιο"... (Ζ΄)

Δεν γουστάρω

τις πλούσιες με τα μεταξωτά στεγνά βρακιά τους,

τις διαβασμένες φεμινίστριες,

τις γυναίκες καριέρας

και τις γυναίκες επιχειρηματίες με τα μπλοκ επιταγών!

Όλες αυτές

δίνουν το πάθος τους αλλού φίλε μου,

εκτός από σένα!

Γουστάρω τρελά τις σερβιτόρες.

Όταν μια απ' αυτές

σε πιάσει απ' τα μαλλιά

και σε χώσει ανάμεσα στα σκέλια της,

να ξέρεις, φίλε μου,

ότι έχεις κάνει κι εσύ κάτι

σ' αυτή την κωλοζωή!